The Raghavan Instincts

The past weekend, I had been to my native. And when I was at a petrol bunk, someone just drove in on his bike & it seemed to be someone familiar to me. Only later did I recollect that it was one of the lecturers who taught us physics in our first year of college. He used to be fondly called ' periya mokka ' - not without reasons. And I couldn't but other than be reminded of the following. It was the a few days after the second mid-sem of my first year, and he had just then distributed to us our answer sheets evaluated. I knew I hadn't done well, in fact, it was one of my worst, and I was very much prepared for scoring less than 20 / 50. It was 17.5. And like always, we were also asked to check if there were any queries / clarifications / any mistakes in the totals, and very soon there were a few surrounding him. I went up to him too, and patiently waited for my turn. "What?", asked he, in his signature blunt tone that would kinda sound accusing anyon...

The rich are on horses The richer on chariots We’re mere footmen In the war that’s this life. Chaos every second Stampedes every moment Traitors everywhere, and Why are we still here? The ray of hope is lost The days of agony begin Wish I breathe my last Right here, right now. Love weeps out of loneliness Wealth keeps making us jealous Minds keep trembling with fear ‘tis time we finish this miserable play. There’s no second habitat Nor will we ever know Make this one better Or let’s perish together. Greed is now the norm, and Contentment remains a word The wealthy author our history While we suffocate in peace. Science gets stuck in labs With barricades by governments Influenced by the misers Who loyally erode this Earth. Gone is the soothing wave Lost are the smiling faces. Machines are made to act humane For the fear of the loss of our nature. The Earth is crumbling within The ignorant Earthlings wander The doom is spelled too early And the...

I sit on my cot, leaning on a wall, fiddling with my phone. I'm at awe with Android, which makes me think of an operating system, and in turn Linux; Windows; I stare at the window next to me, and I see that it's raining outside; water water everywhere not a drop to drink; poetry; how I'm so terrible at it; what else am I terrible at?; literature, music, dance; arts for that matter; who knows it all?; Kamal Hassan?; what phone does he use?; a Moto in vEttaiyAdu viLaiyAdu; Goutham Menon; viNNaiththANdi varuvAyA; love; singledom; #ForeverAlone; marriage; kids; house; car; social pressure; job; money; economy; politics; corruption; desire; misery; humanity; evolution; science; technology; engineering; electronics; communication; telephones; mobiles; Nokia 1100; Lumia; oh, how I wish Nokia had made an Android phone; Android; I'm still looking at my phone. A circle of thoughts gets completed as another begins, and I try to shut it down, only to fail miserably. I've bee...

At the end of a roasted day In the warmth of a lonely night I look at my window expecting a breeze And gaze through it at a lonely star. A star that arrives there every night & Yet remains dead for a million years Why am I destined to stare at it? Just to realize I'll die too? The world's so strange, for all I know. And my experiences, so very few. There's a design, I'm so damn sure. And it's all but just impure. The star looks surprised for I'm here just tonight. And I already begin to miss The dead one I met last night. Do all dead become stars? Would I get to be one too? For I can twinkle forever And laugh at some mere mortals.

Life is to live To live is to Suffer To suffer is to fear To fear is to cry To cry is to weep To weep is to exhaust To exhaust is to halt To halt is to think To think is to act To act is to work To work is to lead To lead is to inspire To inspire is to live To live is Life.

I'm surprised that many of us seem to be living with a sense of disillusionment, despite being in full knowledge of it. Or maybe I'm the only one. In this world where every damn thing done is an effort to win the rat-race, those who refuse to take part in it are by default termed losers, and this is said to be the unwritten norm these days. We live in an age of avarice, and one who is free of desire is perceived to be unfit. The urge to gain wealth, be it material of intellectual or anything for that matter, should come from within, and not from the universe, especially from the immediate kin. Beyond a certain age, one should be free to pursue whatever one wants, but that doesn't easily happen in our country, for 2 reasons: social pressure & moral obligations. One needn't care about the first, but definitely has to, and is forced to, about the second. We’re asked to live all our life for somebody else, just as a corpse following orders not directly stated but brill...

வாழ்க்கை வாழ்க்கை ஸ்தம்பித்தது. இருள் அவன் அருகில் நின்றுகொண்டு வெளிச்சத்தை சிறிதும் எட்ட விடாமல் இறுமாப்புடன் சிரித்தது. நீர் வற்றிப்போய் கண்கள் செய்வதறியாது தவித்தன. உடலில் உள்ள ஒவ்வொருதுளிக் குருதியும் உறைந்தது. தலை சுற்றியது. மனம் மூழ்கியது. இவை அனைத்தும் இவ்வாறிருந்தும்கூட அப்பொழுதும் மூளை வேதாந்தம் பேசியது. கடந்த சில வருடங்களாக தொடர்ந்து மூளையை மட்டுமே கேட்டு நடந்ததற்கான விளைவு - சற்று முன் நிகழ்ந்தேறியது. நேற்றைய முன் தினம் "டேய் நீ உள்ள வரப்போறியா இல்லையா?", என்றாள் வாசுகி. "கோவிலுக்குள்ள தான் உங்க சாமி இருக்கா? ஏன், வெளிலேருந்தே கும்பிட்டா போறாதா?" தன் வழக்கமான மொழியில் கேட்டான் வாசுதேவன். "சரி, உன்ன திருத்த முடியாது! நா ஒரு பத்து நிமிஷத்துல வந்துட்றேன், கொஞ்சம் இங்கேயே இரு! பொண்டாட்டிய விட்டுட்டு போன பாவத்த வாங்கிக் கட்டிக்காத!" என்று செல்லமாக சொல்லிவிட்டு உள்ளே சென்றாள். "சரி, போறது தான் போற, அப்படியே எனக்கும் சேர்த்து ஏதாவது வேண்டிக்கோ!" "இவனுக்கு இனிமேலாவது நல்ல புத்திய குடு-ன்னு வேண்டிக்கறேன்" என்று சொல்லிக்கொண்டே சென்றுவி...

இது, ஒரு முழுதும்-பக்குவமடையாச் சிறுவனின் சினமே தவிர, வேரொன்றும் பெரிதல்ல. மேலும், இதில் காணும், சாதி-மதம்-சார்ந்த எண்ணங்கள் ஓர் உபமானத்துக்காகவே தவிர, முழுதும் உண்மையும் அல்ல. மண்ணின் மடமை   கல்லுளத்தார் உலகத்தில் கனியுளத்தான் நான் உளனேன் ? மண்ணுளார்ச் சமூகத்தில் மனமுடையான் நான் தவிப்பதுவேன் ? செல்வந்தர் ஆட்சிதனில் செவியுடையான் நான் சாவதுவேன் ? அநீதியே அறமாதலின் அன்புடையான் நான் அரிவதுமேன் ? வையத்து வாழ்க்கை வாளினாலே யாயின் வெண்சாமரம் கொண்ட தெய்வங்களேன் ? இரத்தம் இலாததோரிரவு மில்லையேல் இரக்கம் இருக்கும் இதயங்களேன் ? உணவும் உடையும் உறக்கமும் இல்லையெனில் உடுக்கை அடிப்பார் உளரல்களேன் ? பசியும் பட்டினியும் பாருடைமை யாயின் பாஞ்சசன்னியத்தான் பாசுரம் ஏன் ? கண்ணீர் இடுக்கில் கண்கள் காண்கையில் கல்லில் குடிகொண்ட கடவுள்களேன் ? வேர்களும் வலிமை இழந்தே யிருக்க வெற்றுக் காகித வேதங்களேன் ? கைப்பிடிச் சோறும் கண்ணில் படாது கோபுரக் கலசம் களிப்பதுமேன் ? சோறுடைத்திருந்த சோழர்தன் நாடுதனில் நெல்லுக்கும் நீரிலா திருப்பதுமேன் ? விண்ணெலாம் விரிந்த வள்ளுவன் வாக்குமே வானில் ...

Share எ-ஏ நாளொரு வீதியும் பொழுதொரு மார்க்கமும் புல்லுக்கும் பயனிலாக் கசக்கின்ற வாழ்க்கையும் பால்தேன் பருப்புமிவை கொண்ட நாளிலும் மனம் மட்டும் மங்கிக் கிடப்பதேனோ ! அப்போது சுகம்தரும் நீரான மதுவோ ? காலனைக் காணாது கொள்கின்ற மண்ணோ ? அங்கத்து மிளிர்தரும் உலோகப் பொன்னோ ? அங்கமே மிளிர்கின்ற பூலோகப் பெண்ணோ ? வாழ்வதன் விளைவென்ன துளிகூட காணேன் வாழ்வுதன் வழியென்ன, இம்மியும் அறியேன் வாழ்தலென்பது வெற்று காற்றுள்ள தேகமோ ? காற்றல்ல தேகத்தைச் சுற்றமும் போற்றுமோ ? கண்ணிலே காண்கின்ற இவைவெறும் காணலோ ? மண்ணிலே மாய்கின்ற காயமோர் நானலோ ? விண்ணிலே வாழ்கின்ற உயிரென்ப துள்ளதோ ? இவையெலாம் அறிந்தாலும் அழிவொன்றுமுள்ளதோ ! PS : Any one guess the meaning behind the title...? :)